De Grote Groene Golf bij de Great Ocean Road

Het gebulder van een grote groene golf die op je af komt rollen. Daar denk ik nog wel eens aan terug toen we op Gibson Beach stonden. De toegang naar dit strand is alleen mogelijk via een lange steile trap. De eerste treden van deze trap werden honderden jaren geleden al gemaakt door een lokale Aboriginal stam, de Kirrae Whurrong. In 1869 kregen de treden de ‘officiële’ naam Gibson Steps. Deze naam werd gekozen omdat er vlakbij een zelf voorzienende boerderij was van Hugh Gibson. Hij gebruikte regelmatig de trappen om naar het strand te gaan.

Gevaarlijke golf

Terwijl ik daar op het strand stond dacht ik terug aan wat ik nog meer gelezen had over het strand. Met die grote groene golven. Dat hier vissers en zeevaders aan en van land gingen! Dat moet toch een gevaarlijke en soms levensbedreigende situatie zijn geweest. Want die golven, hier aan de zuidkust van Australië, hebben vrij spel. Ze donderen het strand op. Zwemmen is hier verboden, omdat de stroming gewoon te sterk is.

Loch Ard

Schepen vergingen hier regelmatig. Zoals op een mistige dag op 1 juni 1878 verging hier vlakbij een groot schip, de Loch Ard. Maar twee mensen wisten de ramp te overleven: Tom Pearce and Eva Carmichael. Zij werden opgevangen op de boerderij van Hugh Gibson.

Wij waren hier ’s ochtends en er was nu niemand op het strand. Geen visser, geen boot, geen Hugh Gibson. Alleen Fida en ik samen. We liepen over het strand en konden in de verte al de 12 Apostelen zien.

Doordat het licht ’s ochtends prachtig was, kon ik heerlijk foto’s maken. Van de 70 meter hoge kliffen, het strand en van de golven. Want het zien van zo’n grote groen golf was prachtig. De wind die het witte schuim eraf blies, het omslaan, het gebulder. Elke golf is weer anders. Ik nam vele foto’s. Bij thuiskomst en bij het na bewerken vond ik een heel stel die geschikt zijn voor aan de muur. Zoals deze:

Deze foto vind ik zelf één van de mooiste:

Behang

De klant die deze foto kocht bestelde die op behang! Dat lijkt me erg indrukwekkend. Het is mooi om te weten dat mijn foto nu ergens aan de muur hangt in Grijpskerke. Misschien ziet het er wel ongeveer zo uit:

Ik heb nog meer verhalen geschreven achter de foto’s die ik heb gemaakt: