De Matthias Kerk in Boedapest, Hongarije

De Matthias Kerk staat op het Drievuldigheidsplein. Dit is de mooiste plek in Boedapest, want het uitzicht is schitterend. Je ogen gaan langs de Donau en komen dan langs allerlei historische gebouwen die beroemd zijn in Hongarije en ver daarbuiten. Op het plein zijn allerlei plekjes om te zitten en te genieten. Het kan best druk zijn en in de zomer erg warm. Dan is het een goed idee om de kerk in te gaan om even tot rust te komen.

Wat is er met deze kerk gebeurd?

De kerk is oud! En heeft al heel wat doorstaan. Zo werd het aan het einde van de middeleeuwen een moskee, toen de Turken aan de macht kwamen. Vervolgens werd het weer terug veroverd en werd de kerk ernstig beschadigd. Gelukkig werd het weer gerestaureerd. Ook in de Tweede Wereldoorlog werd de kerk erg beschadigd. Ik denk dat de kerk aardig wat geld bij elkaar heeft weten te regelen, want alweer werd de kerk opnieuw opgebouwd. En met succes, want zowel binnen als buiten is de kerk prachtig om te zien!

Ik was in Boedapest als een soort van huwelijksreis. Mijn ouders hadden mij en nog wat familieleden meegenomen naar deze stad. Ik was nog nooit in Hongarije geweest en vond het weer erg leuk om een nieuwe taal, cultuur en stad te ontdekken. Zo leerde ik dat de bekende prinses Sisi in deze kerk getrouwd is.

De geur van geschiedenis

Tijdens een lange wandeling door de drukke binnenstad kwamen we uit bij de Matthias kerk. Het was die dag zonnig en goed warm. Dan vind ik het altijd heerlijk om even een kerk in te gaan. Rustig kijken naar alle details, symmetrie en de geur ruiken van de geschiedenis.

Wat mij direct opviel was de vloer, die bestaat uit duizenden prachtig gekleurden tegeltjes. De vele houten banken, de oude vlaggen aan de pilaren en de gotische bogen, rijk versierd. Hier moest ik natuurlijk een foto van maken. Dus pakte ik mijn reisstatief en zette hem op. Ik heb op m’n camera een knop zelf ingesteld voor m’n HDR foto’s. Zodat de instellingen precies zo staan als ik wil. Die zette ik aan. Nu moest ik het juiste perspectief en compositie vinden. Dat lukte prima, echter nu was het nog wachten op het moment dat er geen mensen storend in beeld liepen. Bovendien wilde ik ook nog graag dat de meeste mensen netjes stil zitten of staan. Hihi. Nou, met een beetje geduld lukte dat wel.

Thuis gekomen bewerkte ik de foto’s na met behulp van Lightroom en Photoshop. Daarbij gebruikte ik de skills die ik leerde van Trey Ratcliff in deze tutorial.

Meer van Sven aan de muur

Check hieronder meer van mijn werken die ik gemaakt heb in Boedapest.

Wel eens de Rozenhoedkaai in Brugge gezien?

Ik was nog een kleine jongen toen ik de laatste keer in Brugge was met m’n ouders. Ik herinner mij alleen nog de koetsen met paarden op het plein. Die waren er nog steeds toen ik met m’n vader een bezoek bracht aan deze historische stad, met natuurlijk de Rozenhoedkaai.

Die naam zelf zal je waarschijnlijk niet veel zeggen, maar de foto die erbij hoort wel. Het is een van de meest gefotografeerde plekjes van Brugge en misschien wel van heel België.
Omdat m’n vader 70 was geworden besloot ik samen met hem een lang weekend op weg te gaan. We wilden altijd nog eens graag naar een historische omgeving van de eerste wereldoorlog. M’n vader heeft daar een grote interesse in. En ik deel dat wel een beetje met hem. Dus we gingen naar Brugge en naar Ieper. Bij deze laatste stad is heel veel gevochten.

Maar goed, dit artikel gaat over Brugge en de foto die ik er gemaakt hebt. Ik had natuurlijk m’n camera meegenomen om foto’s te kunnen maken in deze stad bomvol geschiedenis en prachtige gebouwen. Helaas zat het weer niet mee. Grijze bewolking de hele dag. Niet echt handig om kleurrijke foto’s te maken voor Sven aan de Muur. Dus moest ik in oplossingen denken. ’s Avonds is dan namelijk wel een goed moment om foto’s te maken, want dan worden vele plekken in de stad mooi uitgelicht.

Rozenhoedkaai

Zoals ook hier bij de Rozenhoedkaai. Deze mooie plek aan het water heeft een prachtige doorkijk door de stad. Je ziet namelijk op de achtergrond het Belfort aan de Markt. Deze middeleeuwse klokkentoren steekt overal boven uit. Op de voorgrond zie je het water van de Dijver. Deze rivier breekt de stad in twee stukken en stroomt uiteindelijk via een kanaal naar de haven van Zeebrugge.
Op de hoek bij de boom staat een gigantisch pand, waar tegenwoordig een shop en restaurant/bar in zit. En een of andere Beerwall.
Rechts, aan het Huidenvettersplein, liggen allemaal restaurants, ook in oude monumentale panden.
In het water zie je trouwens nog de aanlegsteigers van de rondvaartboten. Die varen hier de hele dag heen en weer en vertellen onderweg van alles over de stad.

Scherp

De hele dag door zie je hier mensen foto’s maken. Ik besloot dus ’s avonds een foto te maken, die moest voldoen aan de hoge eisen voor Sven aan de Muur. Dat betekent dus dat de foto scherp moet zijn. Ik had m’n statief in de hotelkamer laten liggen, daarom legde ik m’n camera op de stenen muur. Op de foto zie je daar nog net een randje van. Dat heb ik er bewust opgelaten, zodat de foto extra diepte krijgt.

Te koop

Deze foto is dus te koop voor bij jou aan de muur! Een unieke wanddecoratie. Je kiest zelf het materiaal, de grote en… altijd gratis verzending!

Lieve een andere foto aan de muur?

Port Arthur, O’Briens Cottage

Een erg bijzondere plek om te bezoeken is Port Arthur, in Tasmanië. Deze historische plek was ooit een beruchte te gevangenis, gelegen in een mooie baai. Hier kwamen vele veroordeelden na een wekenlange zeereis onder erbarmelijke omstandigheden vermoeid aan. Vele moesten hier de rest van hun leven verblijven, een verschrikkelijke straf. Was dat het ook voor O´Brien?

Hij mocht gewoon een groente tuin houden, brieven schrijven en boeken lezen.

Terwijl ik over het terrein van Port Arthur liep kwam ik allerlei bijzondere huisjes tegen, in het Engels cottage genoemd. Zoals dit huisje dat vernoemd is naar William Smith O’Brien. Ik had nog nooit van die gast gehoord dus ging ik op onderzoek uit. Al snel ontdekte ik het verhaal achter dit huisje, dat ooit is begonnen als paardenstal in 1845. Deze werd echter omgebouwd tot twee kamer woning voor meneer O’Brien.

Waarom kwam deze Ier naar hier?

Ik ontdekte dat deze William Smith, hoog opgeleid, onder andere aan Cambridge, een terrorist was. Ten minste zo zou dat nu waarschijnlijk genoemd worden. In 1848 was hij een rebel. En samen met de Young Ireland Movement probeerde hij er voor te zorgen dat Ierland zichzelf mocht besturen. Dit plan liep echter helemaal de mist in en vele leden werden opgepakt voor hoog verraad. Vele van hen werden ter dood veroordeeld, waaronder O´Brien. Ze werden echter naar Australië gestuurd, om daar hun straf uit te zitten.

Gek genoeg toen ik ging kijken hoe lang hij daar gevangen heeft gezeten, kwam ik er achter dat hij in dit huis mocht wonen in Port Arthur. Niet echt een gevangenis. Eerst had hij wel gevangen gezeten op Maria Island, maar hier was zijn grootste straf eigenlijk de isolatie. Hij mocht gewoon een groente tuin houden, brieven schrijven en boeken lezen.

Hij verbleef maar kort hier en kreeg verlof en mocht zich over Tasmanië verplaatsen. In 1854 kreeg hij een volledig pardon en mocht hij terug naar Europa, waar hij een tijd in Brussel verbleef en daarna weer terug kon keren naar Ierland.

Verrassend genoeg las ik dus dat deze man vereerd werd voor z´n inzet voor een onafhankelijk Ierland. Hij werd overal uitgenodigd in Australië en geprezen voor zijn inzet. Er staat zelfs een standbeeld voor hem in Dublin.

[bronnen: http://ontheconvicttrail.blogspot.nl/2016/05/smith-obrien-cottage-port-arthur.htmlhttps://www.historyireland.com/18th-19th-century-history/william-smith-obrien-in-van-diemans-land/]

Ondersteund door WordPress | Thema: Baskerville 2 door Anders Noren.

Omhoog ↑